Verjaardag & Outback

Ik weet het... ik weet het... ik weet het! Het is te lang geleden dat ik een nieuwe blog heb geschreven. En inmiddels ben ik al 25 jaar geworden, heb ik mijn 6 maanden op Daydream Island beindigt, met Contiki een 11 daagse trip door de Outback, paar daagjes Brisbane, kerst in Auckland, Oud&Nieuw in Auckland en een bustrip met Kiwi Experience door Nieuw Zeeland verder!

Om het overzichtelijk en interessant te houden zal ik mijn belevenissen in meerdere bloggen noteren.

Allereerst kan ik het nog steeds niet geloven hoe snel de tijd voorbij geloven is! Op het moment dat ik begon met werken op Daydream Island dacht ik dat die 6 maanden verweg zouden blijven, maar zonder het door te hebben zit je al tegen het einde aan!

Mijn verjaardag is er één om nooit te vergeten! Ik had voor mijn verjaardag vrije dagen aangevraagd en die samengekoppeld met het weekend, waardoor ik 4 dagen vrij zou zijn. Doordat ik in die periode veel te veel uren gemaakt had kreeg ik een extra vrije dag en was dus 5 dagen vrij! Op 23 oktober trakteerde ik mezelf op een massage (die ik zeer nodig had) en een overnachting op het vasteland in een privé kamer. Dat was de eerste keer sinds ik van huis ben, dat ik eens niet mijn kamer hoefde te delen! En daar heb ik van geprofiteerd door naakt te slapen, haha!

Op mijn verjaardag ben ik samen met Kelsey gaan Ocean Raften. Dat was een dag om nooit meer te vergeten! Ocean Raften is een tocht met een boot die zeer snel over het water raced en brengt je naar 2 plekken om te snorkelen. Dit was mijn eerste snorkel ervaring en dat vond ik wel erg spannend. De plekken waar we snorkelden waren prachtig! Midden in de Whitsundays, strak blauwe water en lucht...i.p.v. grijs en nacht zoals thuis. Ik heb koraal gezien en verschillende soorten vissen. Daarna zijn we op een eiland aangemeerd waar we omhoog naar een uitkijkplek liepen. Eenmaal daar aangekomen viel mijn mond open voor de openbaring die ik voor mij zag!

Whitehaven beach!!!! Heaven is a place on earth! Een spierwitte strand en een azuur blauwe oceaan en daar ik mijn lunch mogen nuttigen! Kelsey en ik hebben voor de gein onze tanden gepoetst met het zand en het had nog nooit eerder zo schoon gevoeld.

We eindigden mijn verjaardag op het vasteland waar we voor de nacht zijn gebleven en het afgesloten met een lekker diner en avondje uit!

20 november heb afscheid moeten nemen van Kelsey met wie ik mijn kamer gedeeld heb voor zo'n 5 maanden! Er is een mooie vriendschap uit ontstaan en hebben elkaar beloofd elkaar op te zoeken! Een vakantie naar Florida is dan zo gek nog niet!

Twee weken na Kelsey's vertrek was het mijn beurt. Dat voelde wel gek. In eens ben je 9 maanden verder en zit je tegen het einde van je reis aan! Ik heb niet alles kunnen doen en gezien als ik gehoopt had. Het niet op tijd kunnen van werk en dus spaargeld opgeraakt heeft er voor gezorgd andere keuzes te maken. En ik denk wel op een possitieve manier. Ik had anders nooit alle geweldige nieuwe mensen leren kennen op Daydream Island.

Voor mijn 2 maanden die ik nog had om te reizen wilde ik zoveel mogelijk van Australië zien in de korte tijd die ik heb. Ik wilde ook graag iets leren van Australië! Daarom besloot ik om met de reisorganisatie Contiki voor 11 dagen door de Outback te reizen! Het was een zeer unieke en educatieve trip! Ik vond het belangrijk om te leren over de Aboriginals, hoe lang ze al betsaan, hoe zij leven en hoe het van generatie naar generatie wordt overgebracht. De Aboriginals is het oudste volk die er bestaan. De oorsprong dateerd zo'n 60.000 jaar geleden en leven nog steeds in de zelfde spirituele wijze als toen. Het is ook triest voor woorden hoe wij blanken en met name Engelsen met hen zijn omgegaan! Mochten jullie ooit in de gelegenheid zijn om een film op te zoeken, zoek dan naar "Rabbit-Proof Fence". Een zielige film die het verhaal verteld over een meisje en haar zusjes in de tijd dat Aboriginal kinderen door de Engelsen van hun moeders werden gescheiden om ze te verwesteren en worden ook wel de Gestolen generaties genoemd.

De trip begon in Alice Springs in het midden van de Outback. Daar zijn we onder andere naar een bron/spring in de woestijn gegaan en hebben een reptielcentrum bezocht. Daar kregen we belangrijke informatie te horen, hoe veilig te reizen door Australië. Australië is in de top met de meest giftige dieren en dan met name slangen, maar in verhouding met andere landen zijn er nauwelijks aanvaringen. Jaarlijks overlijden 2 mensen door een slang terwijl het in de rest van de wereld veel meer is. Giftige slangen staan er om bekend bewegingen en lichaamstemperatuur. De Australische kunnen echter alleen bewegingen voelen. Dit geldt niet voor de niet-giftige slangen. Daarnaast zijn de tanden van de Australische slangen niet groter dan een halve centimeter, dus als je tijden het hiken een lange broek aantrekt ben je veilig voor beten, doordat het niet door de stof heen komt. Giftige slangen in andere landen zijn veel langer en daar door jaarlijks meer slachtoffers! Weer wat geleerd!

Vanuit Alice Springs zijn we naar beneden gereisd waar we de tweede nacht in Kings Canyon hebben overnacht. Hier zouden we in een swag slapen, een soort matras in een zak waarmee je in de buitenlucht overnacht. Heb nog nooit zoveel sterren in de lucht gezien! Maar de nacht veliep anders doordat er een onverwachte storm opkwam zetten. Als een stel gekken sleepten we onze spullen naar een overkapping in de hoop te kunnen schuilen voor de zandstorm. Op het moment dat onze groepsleider vertelde dat we wegens veiligheid naar een ander gedeelte gaan om in tentcabines te slapen boven het heftig te regenen en onweren. Ik beschouw het toch als een nacht waar ik om heb kunnen lachen! Ik had eerder die avond nog bijna op een slang gestapt en verderop andermans swags waren schorpioenen gevonden...Ik denk dat zij al de storm voelde aankomen en al opweg waren naar een schuilplek.

Volgende ochtend moesten we om 4uur met de bus weg voor een hike met zonsopgang. De start van die hike was een steile bergwand die we op moesten klimmen en dat was behoorlijk zwaar! Nog nooit eerder heb ik zo geheigd en kon daardoor de zonsopgang nog weinig schelen! haha

Daarna zijn we verder naar het zuiden gereden naar Ayers Rock Resort. Het resort is een plaats opzichzelf met meerdere hotels, hostels, camping en een winkelgelegenheid. We hebben hier twee bijzondere rotsformaties bezocht: de Kata Tjuta en de meest bekende Uluru! Je moet je voostellen een woestijn, een kale vlakte en dan boem! Een gigantische steen! Beide rotsformaties hebben een heilige betekenis voor de Aboriginals die hier in dit gebied Anangu heten.

Na Uluru zijn we weer terug naar Alice Springs gereden. We hebben daar bij restaurant Overlanders Steakhouse gegeten. Het restaurant staat er om bekend om de Kangoeroe, krokodillen, emu en meerdere bijzondere vlees. Ik heb een 4 gangen menu. Waarvan de 2e gang een proeverij was van kangoeroe, krokodil, buffel en kameel! De eerste 2 had ik al eerder geprobeert in Melbourne en vond het niet vies. Ik vond vooral het kamele vlees lekker, was zeer zacht en mals!

Na Alice Springs reden we naar het noorden. We hadden toen 3 lange busdagen voor de boeg mede doordat er niet veel anders is in de buurt! Onderweg zijn we op de Steenbokskeerkring geweest, andere bijzondere natuurverschijnselen bekeken en spelletjes in de bus gespeelt. Uiteindelijk kwamen in het noordelijk gebied waar het geen woestijn meer is, maar een tropisch gebied met een broeierig weersklimaat. We zijn hier in Kakadu national park geweest, waar we freshcrocodiles en saltwater crocodiles gezien hebben vanaf een boot. Met name de salty's zijn zeer groot! In heel het gebied wordt er afgeraden in de wateren te zwemmen, zelfs in de zee komen de zoutwater krokodil voor. We eindigden onze trip in Darwin daar heb ik bij een krokodillen farm The Cage of Death gedaan! In een siliconen buis het verblijf van een salty bewonderen in het water. Waar de krokodil ons nauwlettend in de gaten houd en zich op z'n best laat bekijken!

Tijdens deze reis heb ik te gekke mensen leren kennen! En heb met een paar al een reunie gehouden in Brisbane (Oostkust). Eén van hen, Haylee, nam mij mee naar de Cold Coast om Australië van zijn beroemde stranden te bewonderen. Ik was uitgenodigt om bij haar moeder een vervroegd kerstdiner te houden. Haylee is één van 7 kinderen (allemaal meiden) waarvan er 2 getrouwd zijn en kinderen hebben. Jullie kunnen je dus wel voorstellen hoe vol en gezellig het huis was. Ik heb er van genoten, want het was de eerste keer sinds vertrek dat ik bij een gezin thuis was en dat rond de feestdagen roept dat toch wel een traan op. Doordat kerst hier in de zomer valt heb heel lang geen kerst gevoel gehad! Pas toen ik de avond vóór het kerst diner in Brisbane naar een Christmas Carrol show ben geweest, kreeg ik pas kerstgevoel!

Op 23 december vertrok ik uit Brisbane en heb ik het grootste gedeelte van mijn Australische reis afgesloten. Nu is Nieuw Zeeland aan de beurt!!!! Ik heb kerst gevierd in Auckland met een meisje die ik aan het begin van mijn reis in Melbourne heb leren kennen. Wel zo fijn om zo toch nog wat mensen om je heen te hebben!

Oud&Nieuw was ook in Auckland. Ik vond het een raar idee om als eerste in de wereld nieuwjaar te vieren! Vanaf de Sky Tower werd er vuurwerk afgeschoten waarna ik weer mijn emotioneel momentje had en mijn ouders en zussen spontaan opbelde.

28 december ben ik begonnen met de Kiwi Experience bus. Dit is een bus die het voor mij mogelijk maakt om door het hele land heen te reizen. Het is een hop-on/off bus en mag zelf bepalen hoelang je waar wilt blijven. De reis zal ik in een andere blog verder vertellen.

Ik hoop jullie weer blij gemaakt te hebben met een nieuwe blog! ;)

Living the dream!

Ik woon en werk inmiddels al 3 maanden lang op Daydream Island en het uitzicht is nog net zo fantastisch als toen ik aankwam! We hebben voor lange tijd super stralend weer, in tegenstelling tot Nederland voor zo ver ik begrepen heb! (lekker puh!) Maar wat heb ik al die tijd uit zitten voeren?!

Allereerst keihard aan het werk. 's Ochtends ontbijt, vervolgens een break van ongeveer 5uur en dan 's avonds weer voor een avondshift. Dit is buffet, een hersendode functie! Het is constant tafels, tafels vol overvolle borden met onaangetast (of nauwelijks) eten, leegruimen, schoonmaken, rechtzetten en weer doorgaan! Dan is er ook nog kans dat je voor de ochtend of avond op buffet staat en vooral in de ochtend is dat een hele fijne taak, niet dus! Je merkt heel gauw hoe gasten geprikkeld kunnen zijn in de ochtend. En ze het heel wonderbaarlijk vinden als er iets op is, terwijl bijna alle gasten op het zelfde tijdstip binnen komen wandelen.

Desondanks houd ik nog steeds van de horeca, het ontmoeten van gasten en het aanhoren van hun belevenissen van de dag en ze zijn vooral benieuwd waar mijn accent vandaan komt! Ik heb nu wel door dat ik graag uitdaging in mijn werk wil, dus niet elke keer weer de zelfde routine voor een buffetrestaurant, maar ook anderen fasciliteiten binnen de F&B. Dat maakt mij een betere werknemer. Gelukkig gebeurt dat nu ook, ik werk nu af en toe in de Boathouse, een soort bakkerij waar we koffie, broodjes en gebak verkopen. Ik lees wat er op de bon staat en haal het vervolgens uit de keuken en warm het op tussen de tostiplaten. Het is totaal iets anders dan bedienen, maar voor mij is het leuk om wat anders tussendoor te doen dan enkel buffet.

Bijna iedere week werk ik ook bij events en sta ik op trouwerijen te bedienen en te serveren. Dat is mijn favorieten tak binnen de horeca, omdat het elke keer weer anders is. Mijn Banqueting manager is ook erg tevreden met mij en wilt mij samen met 2 anderen tot zijn vaste medewerkers maken en zelfs proberen teamleader te promoveren!

Mijn harde werken is ook beloond met een nominatie voor medewerker van de maand!!!! Helaas, niet gewonnen maar wel een $50 vouchers voor eten en drinken! En uiteraard mooi voor op mijn cv!

Buiten werk om probeer ik ook zoveel mogelijk te genieten! Ik probeer mijn bezoekjes naar Airlie beach te minderen, want het vaste ritueel is: ontbijten, boodschappen doen, soms shoppen en drinken. Bij mijn laatste bezoek heb ik een kleurboek voor volwassenen gekocht om me te vermaken op het eiland en niet steeds achter mijn laptop te zitten. Zeker nu met het hele mooie weer zit ik graag in onze patio en geniet van het uitzicht. Soms even verkoeling zoeken in het zwembad.

Ik heb nu ook voor het eerst gesnorkeld! Maar dat duurde slechts 10 minuten, want er was te veel bewolking waardoor ik niet veel kon zien. Het was best wel vreemd om die flippers aan te hebben en daarmee te lopen! En zwemmend ging het ook niet al te best, want ik ben gewend om te zwemmen volgens de zwemlesregel; pipovoeten-wijd-sluit en nu moest ik mijn flippers in een op- en neerwaardse manier bewegen. Hopelijk gaat het mij de volgende keer beter af.

Jullie zijn al bekend met mijn buurtbewoners, wallaby's, kakatoes en andere tropische dieren, maar al een enige tijd krijgen wij rond het eiland bezoek van een Humback whale (Buldrug! En elke keer geeft het weer een waanzinnig gevoel! Een moeder met haar kalf spellend in het water. Soms waterspattelend met hun vin en soms een sprongetje in de lucht! Ook heb ik nu mijn eerste ontmoeting gehad met een slang hier. Deze slangen zijn ongevaarlijk, maar toch gaf het even een raar idee.

Daarnaast heb ik zelf ook iets "extreems" laten doen. Al een lange tijd wilde ik het, maar het nog nooit met iemand hardop gedeeld...ik heb een piercing laten zetten! Door het kleine flappie aan de zijkant van me oor (foto volgt nog). De doel van mijn reis is immers mezelf beter te leren kennen en grenzen op te zoeken en dit was er één van!

Momenteel ben ik ook al bezig met het plannen van mijn reis voor na mijn werkperiode. Mijn planning nu is om na Daydream naar Alice Spring te vliegen (in de Outback) vandaar uit met een groepstrip voor 11 dagen naar het noorden te reizen naar Darwin. Vanuit Darwin vliegen naar Cairns en vervolgens met een hop on/off bus via de oostkust naar beneden te reizen. Vanuit Brisbane vlieg ik naar het Noordereiland van Nieuw Zeeland waar ik (ipv Sydney) Oud & Nieuw wil vieren, Nieuw Zeeland is één van de eerste landen ter wereld waar oud en nieuw het eerst valt en in tegenstelling tot Sydney zal het in Auckland een stukje goedkoper zijn!

Ik moet wel bekennen dat doordat ik niet op tijd werk gevonden heb in Melbourne en daardoor ook mijn spaargeld op is gegaan, dat het voor mij moeilijk is om ook daadwerkelijk te ontspannen. Er zijn bepaalde dingen die ik echt heel graag gedaan wil hebben voordat ik met een opgeheven hoofd terug kan gaan. Ik ben een doorzetter en wil niet opgeven om mijn doel te bereiken!

Welcome to: Daydream Island Resort and spa

De laatste week In Melbourne was aangebroken en die vloog voorbij! Mijn bankrekeningen waren zo goed als leeg en kon dus Melbourne niet afsluiten zoals ik het zou willen, of toch wel?! Ik zou eigenlijk nog 1x een shift hebben in de MCG Stadion maar mijn shift werd geannuleerd. Ondanks dat ben ik alsnog naar de stadion geweest, maar nu als suporter. Vanuit de hostel kan je met een groep voor $25 naar een wedstrijd gaan (rugby, ausie football league of voetbal) en je meeslepen met de Australische suporters. Ik heb nog altijd spijt dat ik niet naar een ijshockey wedstrijd ben geweest in Canada, want dat is écht één van de favorieten sporten daar en het is gaaf om van die sfeer mee te proeven. De wedstrijd waar ik naar toe ging, ging om een de AFL Australian Football League, een vorm van rugby. Ikzelf weet helemaal nis van welke vorm van rugby dan ook! En ook dit was iets totaals onbekend voor mij, maar tijdens het kijken pik je het aardig op en het ziet er veel duidelijker uit dan het echte rugby. Het was een zeer goede wedstrijd, het waren 2 teams in de omgeving van Melbourne waarvan 1 een suburb (wijk) is van Melbourne en dus besloten we om hen te suporten. En maar goed ook, want wij hadden gewonnen!

Op dinsdag 2juni had ik mijn om 8.40uur dus moest vroeg op! De dag ervoor was ik druk bezig met alles weer in te pakken, dingen weggooien. Kleding die ik niet meer wilde of niet meer nodig had heb ik naar de H&M gebracht en er een couponsbon van 15% voor teruggekregen! Afscheid genomen van Charlotte en wachten tot dat Courtney terug was van werken. Ze nam me mee naar een bar in de buurt en trakteerde mij op wijn en een potje poolen. Mijn spel was dramatisch slecht dus Courtney won! Ze stelde voor om te kijken of er een nog andere leuke bar was om de nacht door te brengen, zodat ik daarna meteen door kon naar het vliegveld. Maarja het was maandag dus alles (behalve fastfood) was al gesloten. Het was 2uur 's nachts en Courtney stelde voor om een warme choco te drinken met een donut erbij. Het was in de afgelopen dagen aan het randje van het vriespunt geweest, dus het was ontzettend koud en nat! Dus die witte warme chocolade melk ging er wel in.

Terug in de hostel besloten we een film te kijken. Eerst was er iemand die een serie aan het kijken was; Vikings. En dat ging er ruig aan toe. Dus na afloop konden we wel wat comedie gebruiken. De film was rond 3uur 's nachts afgelopen en Courtney besloot nog een paar uurtjes slaap te kunnen pakken. Voor mij had dat echter geen zin, want mijn wekker zou toch om 5uur afgaan en om 6uur werd ik opgehaald door de airport shuttle. Dus besloot maar een nachtje door te halen door nóg een film te kijken; Frozen!!! Ik krijg geen genoeg van die film! Zingt: let it go, let it go I'm one with the wind and sky....

In tegenstelling tot Singapore en Sydney Airport, viel Melbourne airport zeer tegen! Niet echt een trekplijster om lang te blijven hangen, maar ik had meer dan een uur voordat ik moest gaan boarden. Dan maar een ontbijtje en de zon zien opkomen achter de grijze grauwe wolken. Ja, het was tijd voor zon en warm weer!

Tijdens de vlucht had ik 2 senioren naast me zitten met wie ik een tijdje heb zitten babbelen. Hebben een dochter in Frankrijk wonen en werkt als een tolk. Ook heb geprobeerd mijn slaap in te halen. Toen de vliegtuig in de dalingfase was zag ik allemaal eilandjes in de blauwe oceaan. En we zakten steeds verder en verder, maar zag nog geen land. Het leek bijna alsof we in het water zouden gaan landen... En uit het niets stonden we op de landingsbaan. Vanaf Hamilton Island Airport moest ik nog met de ferry (ter vergelijking met onze Fastferry naar Dordt). De ferry was aardig vol mensen en de boot deinde nogal op de golven.

En daar was het! Welcome to Daydream Island Resort and spa. En wat ik zag was een eiland met wat groen en palmbomen omringd door mooi blauw water. Een echt paradijs! Ik werd opgewacht door Joy, de Assistent Human Rescources en bracht me naar het kantoor. Daar ware nog een aantal andere nieuwelingen. We vertrokken meteen weer naar buiten en Joy gaf ons een rondleiding over het eiland. Terug in het kantoor kreeg ik mijn kleding en formulieren die ik de volgende dag ingevuld moet inleveren. Het personeel dat op het eiland verblijft verblijven zich in de "staff village" op het Zuider eiland "South end" daar zijn onze accommodaties, staff bar met een tv room en pooltafel en onze eigen zwembad. Gasten mogen hier zich niet bevinden. Verder zijn wij vrij om gebruik te maken van de faciliteiten op de South end, zoals zwemmen, eten en drinken, open air bioscoop en winkelen. De rest van de faciliteiten voor de gasten bevinden zich op de North end, zoals 2 restaurants, 2 barren, een coffeebar, zwembad en sportactiviteiten. Hier mogen wij als personeel alleen gebruik maken doormiddel van een North end pass, een pas waar wij toegang voor moeten vragen. De reden hiervoor is dat voor grotendeels hier de gasten zich bevinden en het niet de bedoeling is dat het personeel alle plekjes inbeslag neemt.

Mijn kamer op de South end was echter nog niet beschikbaar dus ik mocht in één van de gastenverblijven slapen. Ik deelde de kamer met een Amerikaans meisje Maggie. En wat een fijne start om te beginnen! Twee queensize bedden, een plasma tv en een fijne badkamer met een bad! Voor de 3 maanden lang dat ik in hostels heb overnacht in een shared rooms vanaf 6 personen was dit toch een heerlijk beging!

De volgende dag hadden we onze inductie en moesten compleet in uniform gekleed. We hadden de inductie in één van de Banquetzalen en er was koffie/thee, fruit, croissants en lekkers! vanaf de zaal was er heel mooi uitzicht over het water en de eilanden tegenover. Beneden ons het aquarium rif met roggen, vissen en haaien! Palmbomen, kakatoes die rondvliegen (en kebaal maken!). De inductie was erg lang en veel informatie. Op het programma stond vissen voeren. Ik had mijn grote vraagteken bij. Rondom het restaurant waar het ontbijt en diner buffetten zijn, is een aquarium met liters oceaan water dat rechstreeks van de oceaan komt. Met daarin tal van vissen waaronder de clownvis Nemo en haaien, zoals Bruce en laat er nou ook nog eens Dori in rond zwemmen. Allemaal figuurtjes uit de film Finding Nemo! Maar ook gigantische pijlstaartroggen. De soort rog waardoor Steve Irving werd gestoken. En we mochtenze gaan voeren en aaien! De roggen heb ik maar overgeslagen, wie weet vind ik op een andere moment meer moet. Maar het feit dat je je hand onder de rog moet stoppen leek mij niks! Wel heb ik de vissen verderop gevoerd en de kleine haaiden geaait. Tussendoor kregen we nog eens rondleiding over de North End zodat we allemaal weten hoe we onze gasten de weg kunnen wijzen, ongeacht je functie! Ter afsluiting van de dag kregen we een BBQ!

Na afloop van de inductie kregen we per afdeling een kennismaking met onze baas en onze roosters. Het seizoen is momenteel heel rustig en dus komt bijna niemand in F&B aan zijn uren, maar ons wordt beloofd dat dat zal veranderen tegen het einde van deze maand, omdat dan een vakantieperiode van start gaat. Ik was echter gelijk al 2 dagen vrij met alleen op zaterdag een split shift; dat houdt in dat ik in de ochtend een paar uur draai en later in de avond nog eens een paar uur. En ook op zondag was was ik vrijgeroosterd.

Eerste indruk: mooi eiland, mooi omgeving, zonnige en warm weer en een fijne kamer om in te beginnen. Mindere punten: weinig uren en daardoor een lage salarisstrook! En doordat we op de North End wonen missen we een stuk socializen. Alleen in de staff village is gratis wifi (dat niet altijd naar behoren werkt) en ook de gratis wasmachines bevinden zich daar. In tegenstelling tot mijn roomie Maggie, zorgde ik wel dat om de avond in ieder geval naar de staff bar ga om nieuwe mensen te leren kennen etc. Maar weer een grote voordeel is dat wij dichterbij werk zijn en dus minder ver hoeven te lopen. Alles heeft zijn voordeel en nadeel.

Ik werk in Waterfalls, hier is het ontbijt buffet en op sommige avonden thema diner buffetten. Echt grote uitdaging is het niet, het is tafels leegruimen en alles schoonhouden. Mijn interesse zit meer in Banquets, dat heb ik altijd al leuk gevonden. Ik heb ook eens met de Banqueting manager gesproken over mijn vorige werk ervaringen betreft events, trouwerijen. Tot nu toe heb ik 1x op een trouwerij gewerkt en dat was fenomenaal! Dat is prescies waarom ik het zo leuk vind om te doen. Vanaf nu zal ik dan waarschijnlijk ook in een vaste banquet team komen, maar zal alleen werken als er grote evenementen zijn. Dus ik switch tussen Waterfalls en Banquets.

Inmiddels zijn Maggier en ik na 2 weken verhuisd van de North End naar de South End en delen de kamer met nog 2 meiden. Kelsey ook uit Amerika en Catherine uit Quebec, Canada. De kamer is over het algemeen oké, maar vonden dat het een andere indeling moest krijgen. Het leek net alsof we op een kliniek liggen met 4 bedden op een rij naast elkaar. We hadden de eerste avond gelijk al onze welkomst cadeau ontvangen, namelijk een kakkerlak!!! Thja ik ben in Australië he?!!

Na 4 dagen sinds de verhuizing is de indeling al helemaal anders, hebben we ons van rottende meubels ontzien en gaan het nu meer gezelligheid van maken. Zodat het niet enkel een plek wordt om in te moeten slapen, maar ook waarin we willen wonen!

Buiten de kakkerlakken wonen hier ook diverse vogels, zoals: kakatoes (schreeuwlelijken), een vogel waarvan zijn nickname murderbird is...komt doordat hij jankt als een kind, lorries. Ook huppelen overal wallaby's! Heb hagedissen gezien en gekko's. Er schijnen boomslangen te zijn, maar die zijn niet gevaarlijk. In de wateren rondom het eiland wordt gewaarschuwd voor een bepaalde soort kwallen ter grote van een duim, maar die voor zeer grote schade kunnen zorgen. Pijlstaartroggen en ook schijnen er haaien te zwemmen. Niet de witte haai, maar zo'n een als Bruce van Finding Nemo.

Er worden ook excursies aangeboden om verderop op het vasteland naar krokodillen te gaan zoeken! Iets wat ik heel graag zou willen doen! Toch vreemd he?! Durf niet de rog te voeren die hardstikke tam zijn, maar wil wel gevaarlijke krokodillen opsporen!

Qua weer was helaas alleen de eerste week sinds mijn aankomst mooi. Wel wat wind, maar ter vergelijking met Melbourne was het stukken beter en warmer! In de week erna was het 2 weken lang rot weer! Grijs bewolkt, zeer harde wind en regenbuien. Nu is het eindelijk weer wat beter, maar nog steeds veel wind.

Melbourne: part two

Ik zie vaak de gezichten wegtrekken van anderen als ze me vragen waar ik gedurende mijn reis zal verblijven; hostels! Ik heb het idee dat hostels een beetje de underdog geworden is voor veel mensen. Je hebt je kamer niet voor jezelf zoals met een hotel en als je hem deelt vaak ook met het andere geslacht. Sommige hebben inderdaad de nare ervaringen meegemaakt met oude hostels, niet goed onderhouden en vervolgens besluiten ze nooit meer in een hostel te verblijven! Dat is zonde! Ikzelf heb al in diverse hostels overnacht in Canada en Ierland en per hostel verschilde het inderdaad enorm!

Hier in Australië zit ik momenteel in mijn 3e hostel en alleen mijn vorige hostel in Melbourne vond ik niet prettig, maar geen reden om hostels definitief achter me te laten. Net als hotels kun je op websites kijken naar beste hostels op basis van recensies en die zijn vaak heel nuttig, maar het is ook afhankelijk van wat ij belangrijk vind voor jezelf. Verblijf je er maar 1 nacht dan maken de faciliteiten ook niet veel uit.

De reden dat ik in hostels wil verblijven: kwalitatief goedkoper (op basis van soort dorm) en een makkelijke en vooral leuke manier van nieuwe mensen leren kennen. Vrijwel iedereen komt er met dezelfde intenties, namelijk reizen! Je kunt dus met elkaar je reisplannen voorleggen, zij hebben misschien tips over locaties waar zij al zijn geweest en andere nuttige informatie. Daarnaast organiseren hostels ontzettend veel activiteiten: diverse walkingtours, gratis pasta op woensdag, pannenkoeken op vrijdag, goedkope wijn/bier op bepaalde dagen, een trivia quiz en veel meer.Elke hostel heeft uiteraard zijn eigen activiteiten.

De afgelopen weken dat ik me hier in de UB hostel bevind is er steeds wel iemand op mijn kamer geweest met wie ik een gesprek heb gehad. Zo heb ik Lucy leren kennen een Engels meisje, ietsje ouder dan ik, die ook van plan was om voor langere tijd in Melbourne te blijven en werk te zoeken. Dat is dubbel zo leuk want dan kun je een vriendschap opbouwen. Zij verhuisde naar St. Kilda, een wijk buiten het centrum gedeelte en langs het strand, waar ze een kamer gevonden had. Heb sindsdien wel elke week een keer met haar afgesproken ene keer ik naar haar en andere keer zij naar mij. Wat vooral leuk is, we delen een passie! Onze passie voor lekker eten! De eerste keer dat ik naar haar toe kwam heeft me Maleisisch leren eten MET stokjes! Dat was best moeilijk, maar ben het sindsdien blijven proberen als ik weer iets van noedels at. Of aten heerlijke pasta/pizza bij Lygon street, dit is een Little Italy gedeelte met Italiaanse, Griekse, Turkse en pizzeria restauranten.Ook Lucy had het moeilijk met het vinden van werk en besloot om nu voor 2 maandjes te reizen. Het meest leuke vind ik, dat ik het gevoel heb dat ik een vriendin erbij heb. En dat we elkaar nog eens zullen gaan zien om elkaars gids te spelen in onze eigen landen/steden.

Later op mijn kamer was de gehele kamer één grote samenhang. Er was een Japanner die 21 werd en dus gingen we uit met de gehele kamer! De dag erna ben ik met een Amerikaan Gerald en een Schotse Laura mee geweest naar de Yarra Valley. Gerald had een auto gehuurd en vroeg ons om mee te gaan. De Yarra Valley is voor de wijnliefhebbers onder ons een zeer geliefde wijnstreek! In de omgeving zijn er vele wijnhuizen waar je langs kunt voor proeverijen en rondleidingen. De omgeving is zeer mooi! Grote wijnvelden en we hadden goed weer, wat je het geval gaf 'het leven is goed'!

In alle eerlijkheid weet ik niet meer alle namen van de wijnhuizen, maar kom er later misschien wel op terug. We hebben in totaal 3 wijnhuizen bezocht. De eerste was De Bortoli wijnhuis. Hier hebben we een aantal verschillende wijnen geproefd van een bubbelwijn tot een versterkte wijn, ter vergelijking met een dessertwijn en port. Ik heb hier een mooie rode gekocht. Die nog niet opgedronken is...in de hostel mag er geen eigen gekochte drank genuttigd worden. Daarna zijn we naar een andere plek gegaan waar we op aan rade van De Bortoli heerlijk konden lunchen. Wij zaten aan een vierkant tafeltje op het grasveld met

de wijngaarden als ons uitzicht en een heerlijk zonnetje dat scheen, het leven was nu nóg beter! Gerarld bestelde iets voor zich zelf. Laura en ik wilde graag een tastingplate met van alles en nog wat, maar vooral erg veel! En ik bestelde een (ja, het is geen grap) een gepaneerde vis met een aardappel rösti. Uiteraard gecombineerd met een heerlijke glas wijn. Wij voelden ons als bekende celebrities die geld genoeg hadden en zichzelf trakteerde op een voortreffelijke lunch! Ik geloof niet dat ik er eerder zo lekker geluncht heb!!! Hierna was het al bijna sluitingstijd voor de wijnhuizen en er was er maar één in de buurt dat iets langer open bleef en dus gingen we daar heen. Hier hadden we nog eens 3 tal wijnen geproefd en een heel leuk gesprek gehad de eigenaresse.

Met Laura en 2 Ierse jongens met wie ik destijds de kamer gedeeld heb, heb ik ook nog contact mee gehouden. Laura hielp me met het verbeteren van mijn CV in het Engels, want het solliciteren was een drama. Ik heb tientallen restaurants een sollicitatiebrief gestuurd en geen enkel bedrijf heeft terug gebeld! Wel had me inmiddels al aangemeld bij Pinnacle People een uitzendbureau voor horeca, maar echt veel shifts voor mij hadden ze ook niet. Ik was genoodzaakt om iets anders te gaan doen of erbij. Op een gegeven moment wijk je af van wat je het liefste doe en solliciteer je voor iets heel anders. Zo had ik gesolliciteerd voor fundraiser (je weet wel, die irritante mensen die een momentje van je willen wanneer je aan het rennen bent om de trein te halen!) en was aangenomen. Ik moest voor het doel 'Make a Wish' donateurs verzamelen...een super mooi en belangrijk doel! Ik heb 1 (betaalde) training dag gehad met allemaal tips hoe je mensen laat stoppen en hoe je ze kan inspireren om vervolgens ze te laten inschrijven als donateurs. Daarna heb ik slechts 1 werkdag gehad of nou, nog geen eens eigenlijk! Twee sessies! En werd daarna al naar huis gestuurd, ze hadden te veel nieuwelingen die support nodig hadden en te weinig supervisie en daarom zou ik te veel kosten i.p.v. opleveren voor het goede doel. Eén ding is zeker ik laat me nu nooit door een fundraiser inschrijven nu ik weet hoe het in elkaar steekt. I.p.v. zou ik me direct via de website donateur laten maken.

Mijn hoop op werk zonk ontzettend en moest ook serieus gaan nadenken om eerder naar huis te gaan, maar dat wilde ik totaal niet! Dat zou voor mij een gevoel van falen geven en denk dat het later voor een depressie zou kunnen zorgen. Dus terug gaan is voor mij geen optie! In dezelfde week dat ik mijn begon bij de fundraiser kreeg ik een telefoontje van het WTC kantoor in Sydney. Eerder had ik via hun mijn interesse gegeven in een advertentie die van hun kreeg via e-mail. Een baan ergens in het noorden van Australië als housekeeper. Nooit eerder gedaan, maar je bent nooit te oud om iets nieuws te leren. Daarnaast vind ik housekeeping én Stewarding (afwas) een zeer onderschatte beroep. Het is ontzettend zwaar en ontvangt weinig waardering terwijl zonder hun kunnen we de boel gaan sluiten! Zonder housekeepers geen schone kamers en zonder stewarding geen borden om te kunnen serveren!

Na een aantal weken nadat ik me aangemeld had voor die functie kreeg ik een telefoontje van WTC met de melding dat zij interesse hebben en graag willen uitnodigen voor een telefoon sollicitatie. Het ging om Daydream Island resort in Queensland en niet meer om de housekeeping functie, maar Food & Beverage!!!!! Na de uitnodiging had ik voor het eerst de website bezocht van Daydream en mijn mond viel open van verbazing! Een resort op een eiland! Bij de Whitsunday's Islands, Great Barrier Reef waar het altijd mooi en warm weer is! Gewoon daadwerkelijk een droomplek! De telefoongesprek ging ook super goed, maar daarna begon het wachten en echt veel tijd had ik ook weer niet. Ik moest een antwoord hebben om te weten hoe het verder zal gaan. Maar het verlossende woord kwam afgelopen donderdag ochtend met de melding dat ik aangenomen ben!

2 juni word ik op het resort verwacht en de dag erna begin ik met mijn eerste shift. Een eiland resort is eigenlijk dé ideale plek om geld te verdienen, want er valt weinig tot niks om uit te geven! Ik heb met vlucht al geboekt en dat betekend dat ik nog 3 weken in Melbourne ben om de toerist uit te hangen! Daarna zal ik ook mijn route voor mijn reis drastisch moeten aanpassen, maar ja de goudenregel voor mijn reis was: niet te veel plannen!

Melbourne: part one

Surfkamp!! Wat een ervaring!

Sinds vrijdag in de na middag ben ik weer terug op de plek waar ik 19 februari aan kwam. Terug in Sydney, terug bij de Wake Up Hostel. Terug van surfkamp.

Wauw! Wat was dat een ervaring zeg! Voordat mijn reis naar Australië begon heb ik nooit aan surflessen gedacht. Ik vind zeeën en oceanen eigenlijk maar eng. Boven op land zie je wat er voor je voeten gebeurt. Je ziet wanneer er gevaarte voor je treed, tenzij je niet oplet uiteraard. Maar in de zee weet je niet wat er onder je voeten zich bevind. Zeker een land als Australië, waar haaien, kwallen en pijlstaartroggen een bekend fenomeen zijn.

Op onze orientatiedag kwam er een surferdude binnen om zijn surfkamp te promoten, maar ook gevaren die wij moeten weten als we de wateren ingaan. Niet zo zeer de dieren, maar bepaalde golfstromingen die, als je in paniek raakt, een gevaar voor leven kunnen zijn. Daar hoeft een haai nog niet eens voor bij in het spel te komen.

Hij bood ons een 5 daagse surfkamp aan voor $595 met $100,- korting, dus $495 met daarin 8 lessen van elk 2uur. Verblijf en eten inclusief. Hij legde ons vooral uit dat dit een moment is om nog geen plannen vast te maken, maar juist ruimte te creëren voor nieuwe dingen. Ervaringen en tips delen met/van andere surfgenoten. Annemiek besloot vrijwel meteen om mee te doen en na lang denken dacht ik: "ach, waarom niet?!" Ook weer een manier om nieuwe dingen te ontdekken van jezelf die je nog niet wist.

Maandag 2 maart moesten we om 8.45uur verzamelen en zouden om 9uur vertrekken. Alleen was er heel veel verkeer op de weg en was het wachten tot de bus er eindelijk was. Eenmaal de bus volgeladen met onze backpacks, koffers of andere bagage gingen we op pad. De oorspronkelijke duur van de rit zou ongeveer 2,5 uur duren, maar aan het begin van de rit al een drukte verkeer om de stad uit te rijden. En later reden we ergens waar veel wegverkeer was.

Uiteindelijk arriveerde op plaats van bestemming. Een klein dorp waar grotendeels alleen gepensioneerden wonen kwamen we bij 7 miles beach, Gerroa aan. We verbleven op camping Discovery Holiday Parks waar een apart gedeelte ons terrein was. In het midden een overdekte gedeelte waar ons eet en plezier gedeelte was. Met picknicktafels, banken, tv en spelletjes. Daarom heen blockhutjes waarvan 1 de keuken was en de rest opgesplitst in 2 kamers met 7 á 8 bedden. Een was en plas gedeelte die de Whatever room heette. Dat duidde op dat het niet uitmaakte of je nou een jongen of meisje was. Maar iets verderop waren de camping voorzieningen met gescheiden douches en wc's voor degenen die het wel konden schelen.

We verzamelden in het middelpunt van ons terrein. Waar een echte surferdude met al zijn manieren en manier van praten (Anouk jij hebt een hele andere soort surferdudes in je hoofd die niet matchen met de échte surferdudes). Everthing cool men, O.K. men, yo dude en dan een skater figuur voor je zien... Petje achterste voren, half lang haar, skaterbroeken.

Maar deze surferdude legde uit wat ons te wachten stond, wat de regels zijn en het maken van kamerindelingen. Vervolgens vertrok iedereen naar de kamers om hun spullen op de kamer te zetten. Aan de hand van de kamernummers was er een groep 1 en een groep 2. Kregen ook een hele voorstelronde, waarvan ik de meeste namen al niet meer weet. Maar wat heel leuk was is dat 2 instructeurs Nederlanders waren genaamd Pascal uit Den Haag en Nick uit Amsterdam.

Daarna was het al tijd om onze wetsuits in handen te krijgen en aan te trekken. Werd de instructeur van top tot teen bekeken en wist meteen welk pak de juiste voor zou zijn. Vervolgens moesten we deze wetsuits aantrekken, maar dat was zo makkelijk nog niet! En als belangrijkste punt: goed, heel goed insmeren!!!

Op naar het strand! We volgde een weggetje dat over een brug en een zandpaadje ging. Een heel stuk over het strand en een ander zandpaadje inslaan om onze boten op te halen. Daar werden we als groep 1 weer verdeeld over 2 groepen met elke groep vaste instructeurs. Dat is makkelijk om een band te creëren met elkaar. In mijn groep had ik Dutchie Pascal, Australiër Rico en een Chileen Jose (Anouk, die laatste 2 voldoen wel aan jou verwachtingen van een surferdude met een six pack en alles....wilden alleen niet op de foto).

De sessies begonnen elke keer eerst met instructies op het strand, oefeningen, herhalingen van de vorige sessie of dag en aanvullen met nieuwe tips, info en plezier! Daarna gingen we met onze surfplanken (softboard..."zachte" boarden om de ergste ongelukken te voorkomen of te verzachten) het water in.

Helaas was dat surfen zo makkelijk nog niet als dat het er soms uit ziet of wat wij ter oefening op het strand deden. Dé manier van opstaan op je surfplank is: 1 wachten tot er een beginnende golf aankomt dat zich krult maar nog niet gebroken is (het witte gedeelte). Als dat moment zover is dan lig je op je plank met je tenen nét over de achterkant van je board en met je armen begin je te peddelen als hard dat je kan. 2 als de golf bij jou aangekomen is de goudenregel: nog eens 3x peddelen. 3 Chickenfoot/leg (met 1 voet ter hoogte van je andere knie met je voet in 90 graden naar buiten) Met welke voet je deze positie doet bepaald of je regular (rechterbeen achter) of goovy (linkerbeen achter) bent. 4 Met je andere voet breng je je voet in safety position (tussen je armen). 5 En staan!

Het klinkt zo makkelijk hea?!! Nou, niet dus! Mijn techniek werd dag 2 al aangepast. Ipv de chickenfoot moet ik mijn beide knieën tussen mijn armen krijgen. Vervolgens safety position en staan! Maar ook dat was makkelijker gezegd dan gedaan.

Heel vaak heb ik kopje ondergedoken na een golf, zoutwater gehapt als het weer misging. Het was vallen, opstaan en doorgaan. Ik heb zeker paar keren mijn board keihard op mijn hoofd gekregen, mijn knieën en andere delen beurs gemaakt. Andere surfden in op mij ik soms weer op anderen. We hebben hele mooie dagen gehad met fijne golven, dagen waarop met z'n allen aan het wachten waren tot er een golf kwam en dagen waarop het zooo hard waaide dat er te veel golven achter elkaar kwamen. Met gevolg dat je je nooit op tijd klaar kon maken tot een golf en je altijd kopje onder ging. Op die dagen is het dragen van je board ook bijna onmogelijk want die sleurt je alle kanten op! En dat kost heeel veeel energie en kracht. Wat volgt is dat je geen kracht meer hebt om je nog omhoog te werpen op je board.

Eén van de meeste enge moment was het moment waarop de (knappe) Jose mij hielp met opstaan en er een foto/filmpje van gemaakt zou worden. Ik lag op mijn board en hij verder achterop en probeerde me in de juiste positie te brengen voor een goede gold. Maar werd toen ineens gestoken! Later bleek het om een baby pijlstraatrog te gaan, een gelukje want het gif van deze jonge rog is nog niet sterk genoeg. Maar besefte me heel goed dat ik dat had kunnen zijn. Terug na de sessie bedankte ik hem nog met een grapje dat hij de klap voor mij heeft opgevangen, haha!

Qua dieren hebben we een pijlstaartrog gezien. Een python in de bosjes naast het strand (deze is niet giftig trouwens, is een wurgslang). Ratten, spinnen, baby krabbetjes, verschillende hagedissen. Een pelikaan! Vele andere mooie vogels en papagaaien soorten. Reigers in 2 verschillende soorten. En als hoogte punt dolfijnen!!!

De dagindeling bestond uit ontbijt, wetties (onze wetsuits aandoen en naar strand lopen voor de les), lunch, wetties, diner. Ene dag mocht de ene groep uitslapen tot 9uur en anders was het om 7uur aan het ontbijt zitten. Ontbijt bestond uit diverse soorten brood met als beleg diverse jams en pindakaas in de smaken smooth of crunchy. Er stonden bakken met muesli, cruesli, havermout, cornflakes en melk. En je kon je brood roosteren.

Er was een barbecue waar steeds het vlees op werd bereid. En zowel bij lunch als diner waren er steeds bakken met sla, tomaat, komkommer, kaas en sausjes om je gerecht of broodje aan te vullen naar wens. Ik kan niet anders zeggen dan dat er goed voor ons gezorgd werd. Er stond ook een koekjestrommel die per dag minstens 5x opnieuw gevuld moest worden.

Deze surfkamp was een hele leuke en plezierige ervaring. De groep was hecht en je maakte echt een band met elkaar en de instructeurs. Wij hadden ook onze eigen groepsnaam: The Spotty Bruffel Beans. Een input van verschillende ideeën bij elkaar. Er was altijd ruimte voor lol, gekkigheid en grapjes.

Ik vind het jammer dat het mij niet gelukt is om echt te kunnen surfen, maar eigenlijk betekend dat ik juist er mee door moet gaan. Het is een mooie sport en bezigheid waarbij je één bent met de natuur! Oh, en ik heb écht flinke spierpijn gehad...alles zat vast en kon me niet eens draaien in me bed!

Hopelijk komt er nog eens een surf moment voor mij om beter te worden!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Rianne

Sydney

Sinds 19 februari ben ik inmiddels al in Sydney en wat kan ik allemaal eens gaan zeggen over Sydney?! Het is zeer groot, ik zit in het centrum maar een hele grote kring er omheen behoort ook nog tot Sydney. De gebouwen zijn hoog! De straten lang en die gaan ook nog eens bergafwaarts omhoog en weer naar beneden.

Zeer dure winkels en merken en iedereen ziet hier top fit uit. De vrouwen allemaal leuke jurkjes of een mantelpakje. De heren een pak of gewoon netjes met een overhemd. De enige die er wat merkwaardig uit zien zijn wij, de backpackers en uiteraard zwervers.

Waar zowel Annemiek als ik aan moesten wennen was de chaos op de straten. De stad is continue in beweging zowel per auto als ter voet. Er is niet echt een duidelijkheid over hoe je nu het veiligst door een straat kan lopen, links of rechts? Australië is aan Engeland gekoppeld dus de auto's rijden links. Op de roltrappen ook heel duidelijk links is stilstaan, rechts is inhalen. Maar wat betreft de winkelstraten en oversteekplaatsen is daar (blijkbaar) geen regel in. Je wringt je in bochten om (veilig) naar de overkant te komen.

De warenhuizen hier, daar is onze Bijenkorf niks bij! Vanuit straat niveau kun je nog zo'n 5 etages omhoog en nog 3 naar beneden. Je kunt door middel van een glazen brug oversteken waar er ook net zoveel verdiepingen zijn. Eén ding is duidelijk...deze winkels zijn onbetaalbaar!!!

Uit het vorige bericht heb je kunnen lezen dat ik al The Harbour Bridge en het Opera House gezien heb. Inmiddels heb ik die nu al zo'n tig keer gezien dat ik er nu ook geen foto's meer van maak, haha! Die brug is een fraai gezicht. Het is de hoogste stalenboog brug ter wereld. Voor geschiedenis over deze burg moet je even op deze pagina lezen:http://en.wikipedia.org/wiki/Sydney_Harbour_Bridge Inmiddels heb ik hem ook beklommen en bovenop de hoogste punt, daar heb je zo'n mooi uitzicht over de stad en alles er omheen.

Tegenover ligt Opera House...moet toch toegeven ondanks ik het heel tof vind dat het van dichtbij in het echt gezien heb, vind ik het toch een heel klein beetje tegenvallen. Vanaf tv zie je het Opera House altijd zo stralend wit zonder een patroon erin. Maar van dichtbij zie je de vlakken van de stenen (of van welk materiaal dan ook). De restaurantjes rondom hier zien er wel heel gezellig uit. En als het donker is geeft de brug en Opera House zo'n ander beeld, dan vind ik het wel heel mooi!

Zaterdag na aankomst zijn Annemiek en naar het beroemde Bondi Beach geweest. Dit is een strand waar alle surfers tot leven komen. Maar ook heel veel toeristen die liggen te bakken. De dag erna zijn we weer door gegaan naar een andere strand. Het openbaar vervoer op zondag is eenmalig $2,50 ongeacht waar je heen gaat. En geld voor trein (denk wel binnen Sydney), bus en ferry. Dus namen wij de ferry naar Manly Beach. Super weer met super mooi uitzicht vanaf het water. Aangekomen kwam je in een klein haventje met allemaal tentjes om te eten en aan weerszijde kleine strandjes, die denk ik zijn aangelegd. Daar hebben we ook weer liggen bakken. Later zijn we achter gekomen dat wij niet op Manly Beach waren, maar dat het iets verder door was waar een écht groot strand blijkt te zijn. Moeten nog maar een keertje terug dan!

Afgelopen donderdag ben ik op een soort Spido door de havens van Sydney wezen varen en afgelopen vrijdag ben ik met een dag tour naar de Blue Mountains geweest. Nou zeg maar gerust Grey or White Mountains, want het was aan het begin van de dag erg mistig! Eerste gedeelte van de tour lippen bergafwaarts richting de Wentworth waterfalls. Met steile trappen naar beneden...onderweg af en toe een fotootje van de waterval met nog steeds beetje mist op de achtergrond. Tot dat we bij de voet van de waterval waren aangekomen. Was heel mooi om te zien en uiteraard weer tig foto's gemaakt. Maar daarna begon het avontuur pas! We moesten weer omhoog!!!! Nou ik kan je vertellen ik heb staan hijgen, voelde mijn benen trillen en mijn kuiten verkrampen. Met als gevolg fikse spierpijn in mijn bovenbenen de dag erna!

Na de Wentworth waterfalls gingen we naar Katoomba. Daar gingen we ook weer door het regenwoud naar beneden. Op stopte op de plekken waar we mooie foto's konden maken van een waterval en The Three Sisters. De 3 gezusters is een rotsformatie gevormd door erosie. De steen van de Blue Mountains is van zachte soort en daardoor makkelijk te vervormen door wind, regen en rivieren. Uiteindelijk zal ervan deze rotsformatie niets meer overblijven. Dus zeer uniek dat ik ze gezien heb! We vervolgden onze weg weer verder naar beneden, maar we gingen het dit keer niet terug naar boven lopen (Thank god!). Nee, we gingen met een treintje! Een treintje die via de zijkant van de rotswand omhoog gaat. Het is ook de steilste spoorlijn ter wereld. Het leuke van het ritje is dat je de bank in verschillende standen kon zetten. Ik reed in een cliffhanger stand omhoog! Onderweg op de weg van Sydney en de Blue Mountains kon je ook het Olympic park zien waar in 2000 de Olympische Spelen waren.

Aankomende maandag gaan Annemiek en ik mee op 5 daagse surfkamp. Ik heb daarvoor nog even een extra bikini aangeschaft. Elke dag hebben we 2x les en de rest bestaat uit luieren, relaxen en connecten met je mede surfers. Ben benieuwd hoe ik er vanaf ga komen...het zou heel vet zijn als ik het daarna gewoon kan en vervolgens overal waar ik kom in Australië en Nieuw Zeeland een board kan huren en gewoon gaan surfen! Ik gok wel dat ik met flinke spierpijn terugkom!

Vrijdagavond zijn we weer terug in Sydney en verblijven bij de zelfde hostel als nu. Maandag vertrekken we in de avond per trein naar Melbourne waar we nog 5 dagen samen zijn. Daarna spreiden onze wegen. Mijn doel is om in Melbourne voor een langere tijd te blijven en werk te zoeken.

Ik denk persoonlijk dat ik Melbourne een leukere stad ga vinden dan Sydney. En heb Sydney ook wel een beetje gezien hahaha. Wel hoop ik nog steeds hier mijn oud&nieuw te vieren!